تجارت در کنیا

اقتصاد کنیا بر پايه کشاورزي و هشتاد درصد نيروي کار کشور در اين بخش فعاليت مينمايند. عمده محصولات کشور را چاي، قهوه، پنبه، نيشکر، ذرت، گندم و محصولات باغی تشکيل میدهد، مهمترين صادرات کنيا عبارت از قهوه، چاي، فرآوردههاي نفتي، سيمان، ‌خاکستر سودا، بابونه، حبوبات، گل، سبزيجات، ميوه، گوشت، ماهي، لبنيات پوست و کنف است.واحد پول کنيا شيلينگ است.صنعت توريست داراي رتبه نخست در اقتصاد کنيا است. كنیا از نظر اقتصادى با دو معضل فساد گسترده مالى و ادارى و اتكاء به چند كالاى اوليه كه قيمت هاى آنها پايين و دچار نوسان مي باشد مواجه است.       

صنايع کشور عبارت از صنايع نفتي، شيميايي، خودرو سازی، سيمان، کاغذ سازي، برق و الکترونيک، کنسرو سازي، نوشابه سازي، پارچه بافي و تنباکو خشک کني مي باشد. مهمترين معادن کنيا خاکستر سودا، فلورسپار، نمک، آهن، سرب، نقره و مقدار کمي طلا است. زمين شناسان در جستجوي کرم، نيکل و مس در نقاطي از"کاريو ولي"بر آمده اند. کنيا نفت مصرفي خود را از خارج وارد مي کند. در بندر مومباسا پالايشگاهي وجود دارد که نفت وارداتي را تصفيه و از طريق لوله به نايروبي منتقل مي کند. نيروي برق از طريق پستهاي کوچک محلي و ژنراتورهاي هيدروالکتريک نصب شده بر روي رودخانه هاي تانا و باسين و نيز بوسيله پستهاي ژئوترميک در آلکاريا و منطقه ساحلی توليد ميشود.